Het omgekomen 11-jarige vluchtelingetje Michael, die donderdag verdronk tijdens het spelen in en naast Het Hulsbeek, zal vermoedelijk begraven worden in z’n moederland Eritrea.
Dat is althans de hartenwens van zijn ouders, die de instabiele natie nog geen twee maanden geleden ontvluchtten. “In hun cultuur is het gewoon zo dat je wordt begraven in dezelfde plaats als waar je geboren bent. Daar moet hij dus nu naartoe”, weet buurvrouw Erna Zwiers.
Het grootste probleem is nu de prijzige repatriëring, ofwel de terugkeer van het stoffelijk overschot naar zijn geboorteplaats. “De 6000-8000 euro die het naar schatting kost, hebben ze gewoon niet; klaar uit. Toen ze in hun huis trokken, was er niks. Er zat nog geen lamp in. Geen meubilair, helemaal niks. Wel meteen wateroverlast”, aldus Zwiers. “Het zijn zúlke lieve mensen. Betere buren hadden we niet kunnen krijgen.” Zij en andere stadsgenoten trokken zich het lot van hun nieuwe buren aan. De gemeente heeft volgens de betrokkenen toegezegd garant te willen staan voor een deel van de kosten, al zal nog moeten blijken waaruit dit precies bestaat.
Bijkomend euvel is de verblijfsstatus van de vluchtelingen. Want ze mogen niet ‘zomaar’ terug van hun eigen regering, denkt Zwiers in te schatten op basis van de nu bekende informatie. Vandaag hopen ze er via de ambassade in Den Haag alsnog toestemming voor te krijgen, maar het lijkt vooraleerst een onmogelijke opgave. “Omdat ze gevlucht zijn, moeten ze eerst nog een soort boetedoening doen. Een excuusbrief ondertekenen en dergelijke. Het is van de zotte.” Weer een andere zoon bleef om onduidelijke redenen in het Noord-Afrikaanse land achter en zal, samen met hun opa en oma, voor Michael’s begrafenis zorgdragen.
Zwemmen
Cru genoeg blijkt de verdronken jongen net voor zwemlessen opgegeven te zijn. Zwiers: “Z’n zwemlerares, althans degene die dat binnenkort zou worden, kwam net met – naar eigen zeggen – knikkende knieën een steunkaartje in de brievenbus doen.” Van enige kritiek op Michael’s ouders over mogelijke nalatigheid, zoals de Oldenzaalse vanuit verschillende hoeken heeft vernomen, wil ze niets horen. “Ga er zelf maar eens aanstaan, in een vreemd land met allemaal andere regels, vanuit een verschrikkelijke en totaal onzekere oorlogssituatie. Alsof je dan meteen alles op een rijtje hebt, als jouzelf dat overkomt. Ha, echt niet. Het is echt té makkelijk, hoe dom sommige mensen kunnen reageren…”, verzucht ze. “En werkelijk waar, degenen met de meeste kritiek op zulke buitenlanders stonden hier afgelopen week met dikke tranen voor het huis.”
